Celine Dion, Whitney Housten, Ace of Base, Alanis, the Beatles, etc. Ik heb ze allemaal geimiteerd tijdens mijn Filippijnse karaoke-doop vorige week. De gelegenheid was de eerste verjaardag van Mary, het dochtertje van Tina, een van de Damascus collega's. Bij haar thuis stond de apparatuur (en uiteraard ook een hele tafel vol met eten) al klaar. Met de hele Damascus familie gingen we op bezoek en deden we ons tegoed aan alle lekkernijen en de zangkunsten van de visite (en onszelf). Natuurlijk kreeg ik de microfoon ook in de hand gedrukt en kon ik het overgevoelige 'my heart will go on' ter gehore brengen. Wat heerlijk om mijn grote liefde voor karaoke niet meer onder stoelen of banken te hoeven schuiven! Gewoon de hele middag karaoke-en en niemand die het irritant vindt, wieha!

Naast karaoke moet er natuurlijk ook gewoon gewerkt worden. Vorige week ben ik met de leerkrachten de buurt rondgegaan om leerlingen van de DLC thuis te bezoeken. Erg leuk om de kinderen ook in hun thuissituatie te zien. We hebben foto's gemaakt van de kinderen, hun familie en hun huis, zodat we de thuissituatie wat beter in beeld konden krijgen.

Twee dagen later hebben we een 'Milo Olympic' georganiseerd, oftewel een spelletjesochtend met aansluitend Milo (filippijnse chocomelk) drinken. Grappig om te zien dat spelletjes die ik als 'oud hollands' zou kwalificeren toch niet zo hollands blijken te zijn. Zo doen filippijnse kinderen ook gewoon aan zaklopen (natuurlijk wel met rijstzakken), lepel-met-ei estafette, stoelendans, touwtrekken, etc. Al met al was het een groot feest en vonden de kinderen het helemaal leuk. Vooral toen ze aan het eind van de ochtend een heuse Nederlandse ballon kregen.

Naast dergelijke activiteiten ben ik nu bezig mert het curriculum vast te leggen. Om ideeen te krijgen en te kijken welk curriculum andere scholen gebruiken heb ik vorige week een tripje naar drie preschools in de buurt georganiseerd. Op elke school kregen we een rondleiding en kreeg ik de mogelijkheid vragen te stellen en de lesprogramma's in te zien. De volgende dag hebben we het bezoek geevalueerd en heb ik de leerkrachten gevraagd na te denken over dingen die ze gezien hadden die we misschien ook in de DLC kunnen gebruiken. Als ik weer terug ben uit Cebu gaan we denk ik een en ander concretiseren.

Over Cebu gesproken. Ik vertrek morgen voor twee weken naar Cebu om Nienke op te zoeken en om een ander project van Filibata in de buurt te bezoeken. Het gaat om een high school op een klein bounty eiland (oh, wat vervelend). Ook meteen een mooie gelegenheid om mijn nog steeds reflecterende benen aan de zon bloot te stellen.

Vorige week zaterdag hebben we een door de tyfoon getroffen gebied bezocht en hebben we de ingezamelde spullen uitgedeeld. Hartelijk dank voor jullie donaties! Van het geld hebben we noodles, melk, sardientjes en andere etenswaren gekocht. De hele week waren we druk met het inpakken van pakketten. Elk pakket bestond uit wat kledingstukken, een zak rijst en andere voedingsmiddelen. Op zaterdagochtend vertrokken we met zn allen in twee jeepneys volgeladen met 550 pakketten richting rampgebied. Onderweg zagen we de restanten van het natuurgeweld, ondergelopen straten en huizen en veel troep. De eerste bestemming was een highschool omgebouwd tot evacuatiecentrum. De mensen stonden al voor de hekken te dringen om een pakket in ontvangst te nemen. De foreign volunteers (waaronder ik) mochten de pakketten uitdelen. Heel bijzonder om ter plaatse concrete hulp te kunnen bieden. De mensen waren allemaal erg dankbaar en blij. Uiteindelijk hebben we drie evacuatiecentra bezocht en hebben we 550 families kunnen helpen.

Eenmaal terug in Damascus is het gek te beseffen dat je eigenlijk heel makkelijk weer overgaat tot de orde van de dag. Er had zich een leerkracht gemeld die graag vrijwillig in de DLC wilde komen werken. Afgelopen maandag heeft ze een proefles gegeven en ik was onder ander degene die mocht beoordelen of we haar zouden aannemen. Uiteindelijk hebben we besloten dat ze mocht blijven. Ik mag beslissen welke taken ze krijgt. Voor komende weken heb ik haar wat afgebakende taken gegeven en als ik weer terug ben ga ik haar denk ik wat structurele taken geven.

Tot zover weer een update. Foto's kan ik helaas nu niet plaatsen. Nanay Bessie heeft mn usb geleend waar alles opstaat. Volgende keer komen er foto's! En dan misschien ook wel Cebu vakantie foto's!

Oh ja, voor het geval jullie mij misschien een pakketje willen sturen, doe dat niet naar het adres dat ik eerder vermeld heb. Pakketjes kunnen ivm veiligheids redenen beter naar Robert, de Damascus director, gestuurd worden:

Robert G. Tiangco

21 Cresta St.

Sta Mesa heights

Quezon city, Manila

Philippines

Tot de volgende keer!

Liefs Berber.